Η ιστορία των «μοδάτων» IPA

Η ιστορία των «μοδάτων» IPA

Ένα στυλ μπύρας που ξεκίνησε για «ειδικό» σκοπό και σήμερα έχει γίνει το αμέσως πιο δημοφιλές μετά τις Lager και τις κλασικές Ale. Οι μπύρες IPA, έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας, αφού πολλές ζυθοποιίες παράγουν από μια ετικέτα. Ιστορικό στυλ, με πολιτικό και στρατιωτικό υπόβαθρο, σήμερα έχει καταφέρει να ενώνει τους ανθρώπους ανταλλάσσοντας μεταξύ τους απόψεις γι αυτό. Άλλωστε αυτό δεν είναι ένα από τα πλεονεκτήματα της μπύρας; Να φέρνει κοντά τους ανθρώπους.

Η ιστορία της IPA, μας γυρίζει πίσω στην αυτοκρατορική Μεγάλη Βρετανία. Τότε που τα σύνορα της έφταναν και στην Ασία. Ο αυτοκρατορικός στρατός, λαχταρούσε το αγαπημένο του ποτό, την μπύρα. Οι αποστάσεις ήταν ίδιες με σήμερα, όμως ο πιο σύντομος δρόμος, ο θαλάσσιος, δαπανούσε αρκετό χρόνο καθώς ούτε η διώρυγα του Σουέζ υπήρχε ούτε οι αεροπορικές γραμμές. Τα δε πλοία κινούνταν είτε με κουπιά είτε με πανιά. Η διάρκεια του ταξιδιού ήταν περίπου τέσσερις με πέντε μήνες. Είμαστε λοιπόν στον 18οαιώνα, όταν το 1774 η Μεγάλη Βρετανία, διορίζει τον πρώτο της Κυβερνήτη στην Ινδία, με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση μπαχαρικών και μεταξιού. Τα εμπορικά πλοία ταξίδευαν γεμάτα από την Ινδία στην Αγγλία, αλλά επέστρεφαν άδεια στην πατρίδα. Η ζήτηση από τους αποίκους για μπύρα, η οποία δεν παράγονταν για διάφορους λόγους στην Ινδία, οδήγησε στην «εξαγωγή» του προϊόντος από την Αγγλία προς την Ινδία.

Η μπύρα του George Hodgson, που ταξίδευε για την Ινδία, έγινε με την πάροδο των ετών η πιο ανθεκτική. Δεν έφτανε αλλοιωμένη στην Ινδία όπως οι Pale Ale των ανταγωνιστών της. Η επιτυχία αυτή οφειλόταν σε δύο τροποποιήσεις στην αρχική συνταγή. Αρχικά στην «ειδική» μπύρα της για την Ινδία, η ζυθοποιία αύξησε την ποσότητα λυκίσκου προσδοκώντας στην λειτουργία του ως φυσικό συντηρητικό της μπύρας μέσω των οξέων, δημιουργώντας όμως μια πιο πικρή γεύση. Επίσης άλλαξε την περιεκτικότητα του ζυθογλεύκους, μειώνοντας την συγκριτικά με την μέση τιμή των υπολοίπων Ale εκείνης της εποχής, επιτυγχάνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο να επηρεάσουν την διαδικασία ζύμωσης. Η μαγιά  ενεργούσε περισσότερο, αφήνοντας μικρότερο υπόλειμμα σακχάρων, από τα οποία μπορούσε να προκληθεί αλλοίωση στην μπύρα. Τέλος το αλκοόλ της μπύρας αυτής ήταν 7% abv. Η μπύρα αυτή ονομαζόταν Hodgson’s India Ale. Επειδή το χρώμα τους ήταν ξανθό όπως των Pale Ale, οι υπόλοιπες ζυθοποιίες ονόμασαν τις μπύρες με τις παραπάνω προδιαγραφές, που εξάγονταν στην Ινδία, India Pale Ale (IPA). Οι IPA γνώρισαν μεγάλη άνθιση την δεκαετία του 1840, ωστόσο δεν ήταν και πολύ δημοφιλής στην Αγγλία μέχρι ενός απρόοπτου ατυχήματος, καθώς το αγαπημένο στυλ των Άγγλων ήταν οιMild και Pale Ale.

Οι IPA, έγιναν γνωστές σε όλο τον κόσμο της μπύρας. Υπάρχουν στοιχεία για παραγωγή IPA στην Νορβηγία, τις Ανατολικές ακτές των ΗΠΑ ακόμα και την Γερμανία. Οι IPA της εποχής, ήταν ανοιχτού χρώματος μέχρι και πορτοκαλί, με γήινα, φρουτώδη αρώματα, λυκίσκου, από τον οποίο προέρχονταν όλη η πικράδα αυτών. Το αλκοόλ τους κυμαινόταν κοντά στα 6% abv. Οι IPA παράγονται σήμερα σε όλο τον κόσμο, σε διάφορες ποσότητες και ποικιλίες λυκίσκου οι οποίες δίνουν ένα μεγάλο εύρος στους βαθμούς πικράδας (IBU20-70+). Οι India Pale Ale, είναι ανοιχτόχρωμες αφροζύμωτες μπύρες σύμφωνα με την αυστηρή ορολογία, τα τελευταία χρόνια όμως βλέπουμε να δίνεται μια έμφαση σε νέες ιδέες, όπως σκούρες IPA, τις Black IPA, τις American IPA ή ακόμα και τις India PaleWeizen.

Πηγή


Older Post Newer Post