Είναι η «μπυροκοιλιά» το αναπόφευκτο πεπρωμένο κάθε πότη μπύρας; Κι όμως, αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε «μπυρόκοιλο» απλούστατα δεν υφίσταται. Τουλάχιστον, όχι για την επιστήμη. Ερευνητές με περιέργεια για το φαινόμενο, εξέτασαν περί τους 2.000 κατοίκους τής Τσεχίας (όπου η κατανάλωση μπύρας είναι συχνή κι μεγάλη και ξεκινά από μικρές ηλικίες) και κατέληξαν σε απροσδόκητα συμπεράσματα:
Η μπύρα φαίνεται πως δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με τη λεγόμενη «μπυροκοιλιά»!
Αντιθέτως, η έρευνα δείχνει ότι η ποσότητα της μπύρας που καταναλώνουμε δεν συνδέεται με το μέγεθος της κοιλιάς μας. Όταν, μάλιστα, μιλάμε για πραγματικά συνετή κατανάλωση, είναι πολύ πιθανό να μην επηρεάζεται καν αισθητά το συνολικό μας βάρος.
Βεβαίως, η μπύρα έχει θερμίδες και, αν την καταναλώνουμε σε υπερβολικές ποσότητες, θα συμβάλει στην αύξηση του βάρους μας, ιδίως αν η φυσική δραστηριότητα απουσιάζει από την καθημερινότητά μας. Αλλά ακόμη και τότε, δεν διαφέρει από την επίδραση που θα είχε στα κιλά μας μια διατροφή βασισμένη π.χ. σε πιτόγυρα. Η πρόσληψη περιττού αριθμού θερμίδων είναι αυτή που συνδέεται με την αύξηση βάρους. Κι αυτό το βάρος δεν είναι υποχρεωτικό να «κάτσει» στην κοιλιά μας: εξαρτάται από τη γενετική μας προδιάθεση.
Ω ναι! Υπάρχει γονίδιο «μπάκας»! Δεν παχαίνουν όλα τα άτομα με τον ίδιο τρόπο, και η παχυσαρκία στην περιοχή τής κοιλιάς είναι απλώς ένα από τα πολλά σχήματα εναπόθεσης λίπους. Για τη σμίλευση αυτού του σχήματος φροντίζει το ίδιο το σώμα, όταν εμείς δεν το φροντίζουμε.
Άρα, αν έχουμε το γονίδιο, αργά ή γρήγορα θα καταλήξουμε με προκοιλάκι, ασχέτως της πραγματικής μας κατανάλωσης αλκοόλ. Αν θέλουμε να αποφύγουμε μια τέτοια κατάληξη, χρειάζεται σκληρή δουλειά: αυστηρή δίαιτα και γυμναστική, για όλη μας τη ζωή. Αλλά πόσοι τελικά εφαρμόζουμε έναν τέτοιο τρόπο ζωής;
Από πού ξεκίνησε, λοιπόν, ο συσχετισμός ανάμεσα στις μεγάλες κοιλιές και την μπυροποσία; Δεν αποκλείεται να οφείλεται στην κίρρωση, μια ασθένεια κοινή σε χρόνιους αλκοολικούς και στην οποία συχνά ενέχεται και πρήξιμο της κοιλιακής χώρας.